جهان بینی توحیدی یعنی درک اینکه جهان از یک مشیت حکیمانه پدید آمده است و نظام هستی بر اساس خیر و جود و رحمت و رسانیدن موجودات به کمالات شایسته آنها استوار است.جهان بینی توحیدی یعنی جهان یک قطبی و تک محوری است.جهان بینی توحیدی یعنی جهان از اویی(انا لله) و به سوی اویی(انا الیه راجعون)دارد.موجودات جهان با نظامی هماهنگ به یک سو و به طرف یک مرکز تکامل می یابد.آفرینش هیچ موجودی عبث و بیهوده و بدون هدف نیست.جهان با یک سلسله نظامات قطعی اداره می شود.جهان بینی توحیدی به حیات و زندگی معنی و روح و هدف می دهد.زیرا انسان را در مسیری از کمال قرار می دهد که در هیچ حد معینی متوقف نمی شود و همیشه رو به پیش است.جهان بینی تو حیدی کشش و جاذبه دارد.به انسان نشاط و دلگرمی می بخشد.هدف هایی متعالی و مقدس عرضه می دارد و افرادی فداکار می سازد.جهان بینی توحیدی تنها جهان بینی ای است که در آن تعهد و مسولیت افراد در برابر یکدیگر مفهوم و معنی پیدا می کند.همچنانکه تنها جهان بینی است که انسان را از سقوط در دره هولناک پوچ گرایی و هیچی ستایی نجات می دهد.(مجموعه آثار/جلد۲/صفحه۸۳)